Italiaanse dichter Sergio Corazzini stierf jong

Aan het leven van de Italiaanse dichter Sergio Corazzini kwam voortijdig een einde door tuberculose. Hij werd geboren in Rome op 6 februari Italiaanse dichter Sergio Corazzini stierf jong1886, waar hij op 28 juni 1907 stierf.

Corazzini zag het levenlicht in een niet onbemiddelde Romeinse familie. Hij ging van 1895 tot 1898 naar een gymnasium in Spoleto, maar onderbrak zijn studie om  de familie economisch bij te staan. Hij ging aan het werk op een verzekeringskantoor. De tuberculose had in zijn familie diverse slachtoffers geëist en hem zou hetzelfde lot treffen. In 1906 werd de ziekte ook bij hem vastgesteld. In 1907 overleed hij.

Literair werk

Al in 1902 verscheen van de zestienjarige Sergio Corazzini poëzie in tijdschriften. Hij publiceerde zowel in het ‘romanesco’, het Romeinse dialect, als in het Italiaans. In 1904 kwam zijn eerste bundel uit. Er zouden er nog vijf volgen.
Twee van zijn gedichten rekent men tot het beste van zijn werk : Desolazione del povero poeta sentimentale, ofwel: Wanhoop van de arme sentimentele dichter, en natuurlijk Bando!, ofwel Bekendmaking!

Corazzini was een belangrijke exponent van de Romeinse  ‘schemerdichters’. Deze Italiaanse literaire beweging kreeg haar naam ‘crepuscolari’ in 1910. Zij werd bedacht door G.A. Borgese. De aanhangers ervan kwamen in verzet tegen het poëtische establishment geleid door grootheden als Giovanni Pascoli en Gabriele d’Annunzio.

De belangrijke filoloog en literatuur criticus Pier Vincenzo Mengaldi, schreef dat Corazzini met verbazing waarnam hoe de dood groot tumult in het leven veroorzaakte. In zijn werk brengt hij echter zonder al te veel ophef zijn eigen ‘mal de vivre’ onder woorden. Hij doet dat volgens Mengaldi met woorden die de grens van het hoorbare naderen, gevoed door het verlangen te reiken naar ‘gene zijde’. En ten slotte is dat de plaats waar zich in stilte de naakte waarheid van het bestaan openbaart.

Bibliografie

Dolcezze, 1904
L’amaro calice, 1905
Le aureole, 1905
Piccolo libro inutile, 1906
Libro per la sera della domenica, 1906
Elegia, [1906].

In 1968 verschijnt de uitgave waarin de tekstbezorger Stefano Jacomuzzi voor het eerst zijn werk  samenbrengt en die lang de standaard zal blijven:
Sergio Corazzini: Poesie edite e inedite, a cura di Stefano Jacomuzzi, Torino: Einaudi, 1968.

Nederlandse vertalingen

Anton van Duinkerken:  Dialoog van houten poppen, 1930.
Frans van Dooren: Dialoog tussen marionetten, 1994.

Aantekeningen bij Italiaanse dichter Sergio Corazzini stierf jong

Corrado Alvaro Italiaanse schrijver (1895 – 1956)

Corrado Alvaro zag het levenslicht op 15 april 1895 in het dorp San Luca, in de provincie Reggio Calabria en hij stierf in Rome op 11 juli 1956. Alvaro begon zijn loopbaan als schrijver van poëzie, maar liet dit genre na twee bundels voor wat het was. Hieronder enige informatrie over Corrado Alvaro Italiaanse schrijver

Corrado Alvaro Nederlandse vertalingen en biografisch

Hij houdt zich vervolgens bezig met journalistiek, maar schrijft ook romans, toneel en vanaf 1927 filmscenario’s waarmee hij bijzonder veel succes boekt.

Alvaro vertaalde uit het Russisch de bundel verhalen en herinneringen van Lev Tolstoj, die was samengesteld door zijn dochter Tatiana. Het boek kwam uit bij Italiaanse uitgeverij Mondadori:
Leone Tolstoi, Racconti e ricordi. Raccolti e illustrati dala figlia Tatiana. A. Mondadori, Milano, 1942. [In het Italiaans tegenwoordig gespeld als:  Lev Nikolaevič Tolstoj.]

Fascisme

Na de oorlog verwijt men hem het fascisme te hebben aangehangen. Hij probeerde zich daarvan vrij te pleiten maar met weinig succes.

De Italiaanse literatuurcriticus Goffredo Bellonci schreef over Corrado Alvaro

 [Hij] bespiedt van Gente in Aspromonte tot L’uomo è forte en L’età breve de gevoelens bij hun eerste ontwaken in de geest, bekijkt de mensen en beeldt ze uit in een klimaat van oorsprong of van openbaring, waarin de elementaire aandriften en instincten tot gelding komen, stelt de gebeurtenissen voor in een kunst-tijd die niet te meten is met uurwerken, en geeft soms ook een surrealistisch effect aan de dingen, de mensen, de gebeurtenissen, die in een verhaal dat zijn innerlijke ‘tijdsduur’ heeft door de onbewuste herinnering worden opgeroepen. Voor hem is, evenals voor de mystici, het woord dikwijls het symbool van een geheimzinnige psychische realiteit.

Zijn werk is dus dat van een groot kunstenaar, maar ook van een moralist die de ellende van de mensen en van de volkeren ontdekt en onthult, zoals zijn kortgeleden uitgegeven dagboek Quasi una vita bewijst. In L’uomo è forte bleek hij in staat de roman te schrijven van de menselijke terreur, dat wil zeggen van het leven in een land dat beheerst wordt door een inquisitoriale en genadeloze dictatuur.

Nederlandse vertalingen

  • Verhalen uit Aspromonte. Amsterdam: Serena Libri, 2007. Oorspr. Gente di Aspromonte, 1930. Vertalingen van Jan van der Haar, Anthonie Kee en Els van der Pluijm.
  • In drie verhalenbundels verschenen novellen van Alvaro. Zoek hier verder.

Aantekeningen bij Corrado Alvaro Italiaanse schrijver

  • Zie hier het gehele artikel van Goffredo Bellonci. Het verscheen in 1951 in De Gids.
  • Wikipedia Nederlands.

 

Italiaanse dichter Salvatore Quasimodo

Op 20 augustus 1901 werd in Modica op Sicilië Salvatore Quasimodo geboren. Hoewel hij op 14 juni 1968 overleed te Napels, bevindt zijn graf zich op de Monumentale Begraafplaats in Milaan. Zijn laatste rustplaats vond hij op de afdeling voor illustre personages. Aan de Italiaanse dichter Salvatore Quasimodo werd 1959 de Nobelprijs voor de literatuur toegekend.

Italiaanse dichter Salvatore Quasimodo vertaald

In 1919 verliet hij Sicilië voor Rome waar hij nauwelijks aan het werk kwam. Dat veranderde in 1926 toen hij een baan vond bij Openbare Werken in Reggio Calabria. Hij werd naar diverse steden overgeplaatst tot hij in 1938 de dienst verlaat. In het conservatorium van Milaan kreeg hij in 1941 een aanstelling als docent Italiaanse literatuur. Daar werkte tot 1968.

De dichter debuteerde met enkele composities in het tijdschrift Solarium in 1930 gevolgd door zijn eerste bundel Acque e terre, Water en land. De bundel werd uitgegeven door de uitgever van het tijdschrift. Naast zijn dichtwerk was hij actief als vertaler.  In 1940 verschijnt de eerste druk van zijn nog steeds herdrukte bloemlezing Lirici greci, Griekse lyriek. De literatuurkriticus Luciano Anceschi (1911-1995) schreef er een voorwoord bij.

Dichtwerk

Twee jaar na zijn debuut volgt in 1932 de bundel Oboe sommerso. In 1942 verschijnt zijn misschien wel belangrijkste bundel Ed è subito sera. Op grond van deze drie bundels plaatst de kritiek hem in de stroming hermetische dichtkunst, die haar hoogtepunt beleefde in de jaren dertig.

Nederlandse vertalingen

  • De mooiste van Salvatore  Quasimodo: Keuze uit het werk van de Italiaanse dichter (1901-1968) met vertaling, Bart van den Bossche, Koen Stassijns, 2004.
  • Vanaf de citadel van Bergamo, [Z.p.], Sub Signo Libelli, 1983. Vertaler Peter Heringa. Daarin is een gedicht van Quasimodo opgenomen. De tekst van het boekje op db.nl. Klik hier voor de vertaling van Heringa en het Italiaanse origineel.
  • Gedichten,  Heideland-Orbis,  1971. Saint-John Perse en Yorgos Seferis.
  • Catharina Ypes en Frans van Dooren namen in hun bloemlezingen vertalingen op.

Aantekeningen bij Italiaanse dichter Salvatore Quasimodo

Zie db.nl en de wikipedia Nederlands die het bibliografische overzicht van de Italiaanse reproduceert. Het verdient aanbeveling het gedegen portret in het biografische woordenboek van de Treccani te raadplegen. Het staat hier online.