Rome 1870-1946 jaarlijkse kalender. Romeins Calendarium

Rome 1870-1946 Yearly Calendar

Deze serie biedt een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen die jaarlijks vanaf 1870 tot en met 1946 in de Italiaanse hoofdstad plaatsvonden. Elk jaar heeft zijn eigen pagina met een korte inleiding en een lijstje met de belangrijkste dagen. In enkele gevallen maak ik onder het hoofdje ‘Elders’ melding van gebeurtenissen op andere plaatsen in het land. De pagina sluit af met ‘Aantekeningen’ waarin opmerkingen en literatuur zijn opgenomen. De onderstaande overzichtspagina geeft de links naar elk afzonderlijk jaar. Maar de pagina’s ‘Rome 1870-1946 jaarlijkse kalender’ zijn ook onderling gelinkt. Tussen haakjes het aantal vermelde dagen in dat kalenderjaar. Het Calendarium is een work in progress.

Van 1870 tot 1909

1870 (34)
1871 (12)
1872 (6)
1873 (10)
1874 (6)
1875 (10)
1876 (9)
1877 (7)
1878 (9)
1879 (9)

1880 (9)
1881 (7)
1882 (7)
1883 (4)
1884 (4)
1885 (5)
1886 (9)
1887 (8)
1888 (7)
1889 (9)

1890 (14)
1891
1892
1893
1894 (7)
1895
1896
1897
1898 (8)
1899 (10)

1900 (13)
1901 (11)
1902 (6)
1903 (17)
1904 (13)
1905 (14)
1906 (20)
1907 (8)
1908 (8)
1909 (8)

Van 1910 tot 1945

1910 (10)
1911 (21)
1912 (7)
1913 (9)
1914 (16)
1915 (14)
1916 (6)
1917 (9)
1918 (7)
1919 (10)

1920 (14)
1921 (13)
1922 (14)
1923 (25)
1924 (25)
1925 (18)
1926
1927
1928
1929

1930 (8)
1931
1932
1933
1934
1935
1936
1937
1938
1939

1940
1941
1942
1943
1944
1945
1946

Rome 1870-1945 per jaar een kalender
De Etruskische bronzen wolf wordt toegeschreven aan de beeldhouwer Vulca. Stamt uit de VI-V eeuw v. Chr.

Verantwoording

Italië voltooit in 1870 zijn staatkundige eenwording met de inname van de stad. 1870 is dus het ideale begin van deze serie, want dan begint wat men wel noemt het Derde Rome. Ik sluit de serie af met het laatste jaar van het Italiaanse koninkrijk.

Hoewel Rome het centrale thema is van dit Kalendarium zal de bezoeker  bemerken dat er vele lijnen lopen naar de rest van het land.

In alle teksten worden uit respect de namen van personen in hun oorspronkelijke vorm geschreven. Dus koning Vittorio Emanuele en niet Victor Emanuel.

 

Aantekeningen bij Rome 1870-1946 jaarlijkse kalender

  • De trap naar de Capitolijn noemt men in het Italiaans ook wel ‘cordonata’, omdat hij behalve te voet ook per paard kan worden bestegen. De afbeelding boven het artikel is van het schilderij Festa di Calendimaggio in Campidoglio.  Agostino Tassi was de schilder  (1578-1644). Zie wikipeda hier (it)
  • Het materiaal voor de jaarlijsten vind ik in historische standaardwerken en monografiën. Behulpzaam is ook de Enciclopedia Treccani, zowel online als op papier. En niet te vergeten wikipedia. Het boek van Claudio Rendina, Roma giorno per giorno, Rome: Newton & Compton, 2008 bracht mij op het idee. In 1979 verscheen als onderdeel van de Grande Dizionario Enciclopedico een deel met de titel Cronologia Universale: Dalla Prestoria all’Età Contemporanea. Het boekwerk bevat 35.000 ingangen en een gedetailleerde analytische index. Turijn: UTET, 1979. Pp. 1273.
  • Zie hier voor een artikel over Chronologie als hulpwetenschap voor de geschiedschrijving. En hier voor een handig overzicht van de Timelines.
  • Over deze periode van de Italiaanse geschiedenis bestaan twee recente Nederlandse monografieën. Beide boeken behandelen ook de naoorlogse periode, die van het contemporaine Italië.
    • Jaap van Osta, Een geschiedenis van het moderne Italië: De wording van een natie (1861-2011). Amsterdam: Wereldbibliotheek, 2020.
    • Pepijn Corduwener en Arthur Weststein, Het Italiaanse experiment: Een nieuwe geschiedenis van modern Italië. Amsterdam: Prometheus, 2021.

 

 

Rome 1888 wat gebeurde er in de Italiaanse hoofdstad

De fontein ontworpen door de architect Alessandro Guerrieri wordt verplaatst naar het midden van Piazza dell’Esedra, nu Piazza della Repubblica. De fontein bestond toen uit drie cirkelvormige basins waarin later vier gipsen leeuwen op sokkels kwamen. In de herfst sluit men het Amfitheater Umberto I, dat eerder Theater Correa heette. Het was verworden tot een magazijn en een beeldhouwwerkplaats. In november verwoest een brand het Odescalchi Paleis op de Via del Corso. Op onderstaande pagina ‘Rome 1888 wat gebeurde er in de hoofdstad’ meer informatie.

1 januari

  • Paus Leo XIII viert zijn jubileummis in de Sint Pieter.
  • Alessandro Guiccioli treedt aan als waarnemend burgemeester.

8 januari

  • Inwijding in het Vaticaan van de tentoonstelling voor het jubileum van paus Leo XIII.

19 januari

  • Eerste steenlegging van de Polikliniek Umberto I. Het complex is een ontwerp van de architect Giulio Podesti (1857-1900).

2 februari

  • Het Apollo Theater in Tor di Nona valt onder de slopershamer. Het zeer geliefde theater moest plaatsmaken voor de muren die langs de Tiber werden gebouwd. De voorgevel werd ontworpen door de architect Giuseppe Valadier.

6 juni

  • De Garibaldibrug wordt ingehuldigd. Het is een ontwerp van Angelo Vescovali.
  • Giuseppe Cellini (1855-1940) voltooit de decoratie van de Sciarra Galerij.

11 juni

  • De Duitse keizer Wilhelm II (1859-1941) arriveert in de hoofdstad voor een bezoek dat acht dagen zal duren.

30 december

  • Alessandro Guccioli wordt benoemd tot burgemeester.

Terug naar 1887
Door naar 1889
Ga naar alle jaren

Aantekeningen bij Rome 1888 wat gebeurde er in de hoofdstad

  • In de loop van het jaar komt de Ustrinum van Hadrianus weer tot leven.
  • De website van Palazzo Odescalchi.

 

Portret van Lev Tolstoj door Tatjana Tolstoja

Het onderstaande Portret van Lev Tolstoj (1828-1910) werd getekend door zijn dochter Tatjana Tolstoja.

Portret van Lev Tolstoj

Zij geeft er de volgende toelichting bij:

Het portret van Tolstoj in deze bundel heb ik getekend in het laatste jaar van mijn vaders leven.
Op een dag, terwijl hij aan het werk was, zat ik in een hoek van zijn studeerkamer met een vel papier en een potlood en tekende zijn portret. Het bevindt zich nu in het Tolstoj Museum in Moskou, samen met een aantal andere portretten die ik van hem  heb getekend.
Dit is het laatste portret van Leo Tolstoi in leven.

Het portret is opgenomen in een bundel teksten die Tatjana Tolstoja op uitnodiging van de Italiaanse uitgever Arnaldo Mondadori samenstelde uit het werk van haar vader. De bundel kreeg de titel Racconti e ricordi (Verhalen en herinneringen), en kwam in oktober 1942 op de markt. De Italiaanse schrijver Corrado Alvaro vertaalde de tekst uit het Russisch.

De inhoud  van de bundel

De uitgever had aan de dochter gevraagd om nog niet in het Italiaans vertaalde teksten bijeen te brengen. Tolstojs grote romans als Anna Karenina en Oorlog en Vrede waren toen al geruime tijd in het Italiaans beschikbaar. Tatjana Tolstoja selecteerde zes korte verhalen, zes essays over pedagogie, vijf teksten ‘voor het volk’ en drie brieven. Zij liet de vier secties en de teksten voorafgaan van een inleiding en schreef een korte algemene inleiding. Het resultaat was een lijvige ingenaaide paperback van 447 pagina’s. Zie hier het omslag. Hier volgt mijn vertaling van de algemene Inleiding

1

Toen de uitgeverij Mondadori mij voorstelde om een bundel samen te stellen met enkele geschriften van mijn vader, Leone ToIstoi, stemde ik daar onmiddellijk mee in. Om de taak waar ik enthousiast over was tot een goed einde te brengen, ging ik onmiddelijk aan de slag. Op dat moment besefte ik niet met welke moeilijkheden ik te maken zou krijgen. Maar toen ik werd geconfronteerd met de zevenentachtig delen van de postume editie van Tolstojs werken, begonnen mijn twijfels en zorgen.

Ik moest een keuze maken uit deze enorme omvang van Tolstojs nalatenschap en daarbij rekening houden met de opzet van de uitgeverij. Het boek moest deze inhoud gaan bevatten: ‘verhalende fragmenten uit weinig bekende werken’. Maar welke werken van Tolstoj waren weinig bekend bij de Italiaanse lezer? Ik wist dat bijna alle, zo niet alle literaire werken van mijn vader, inclusief enkele van zijn theoretische geschriften, reeds in het Italiaans waren vertaald. En ook dat bijvoorbeeld Oorlog en Vrede, Wederopstanding en Anna Karenina wijd verspreid en gewaardeerd waren in Italië. Ik besloot daarom geen fragmenten uit deze romans in mijn bundel op te nemen.

Om er achter te komen welke werken van Leo Tolstoj in Italië minder bekend waren, vroeg ik raad aan belezen Italiaanse vrienden. Ik legde hen de vraag voor of ze kennis hadden van bepaalde teksten van de schrijver. De antwoorden die ik ontving hielpen mij vast te stellen welke werken bij de meeste lezers onbekend waren.

2

Het bleek te gaan om een groot aantal  geschriften. Te veel om ze allemaal een plaats in deze bundel te geven. Gedwongen om de keuze te beperken, leek het enigszins aanmatigend om op mijn eigen smaak en voorkeuren af te gaan. Maar omdat ik geen beter criterium kon vinden na het raadplegen van enkele Italiaanse literatoren en enkele leden van het Tolstoj Genootschap in Moskou, besloot ik om uit alle adviezen die ik had ontvangen, te accepteren wat het meest overeenkwam met mijn persoonlijke criteria.

Ik heb geprobeerd om voor deze bundel teksten te selecteren uit alle literaire genres waarmee Tolstoj zich bezighield: literaire teksten, memoires, brieven en pedagogische geschriften. Behalve de grote werken die hij voltooide, zijn er vele andere waaraan hij nog maar net begonnen was. Werken die slechts uit enkele fragmenten bestaan en andere die hij tijdens zijn leven had voltooid toch het daglicht niet zagen.

Tot deze laatste groep behoren ‘De duivel’, ‘De memoires van een gek’ en ‘Aliòscia Brocca’. Wat de reden ook was waarom deze romans niet tijdens het leven van de auteur werden gepubliceerd – of het nu was omdat dat Tolstoj ze artistiek niet volbracht vond, of dat hij, zoals hij zelf eens tegen me zei, geen oordelen meer over zijn werk wilde horen of lezen om zich niet over te geven aan de vleierij van de ijdelheid – het is zeker dat deze drie romans alleen in de postume uitgave van zijn werk zijn verschenen.

De aantekeningen die ik aan de afzonderlijke fragmenten laat voorafgaan, worden hier voor het eerst gepresenteerd. Ze kunnen de scherpzinnige lezer helpen de complexe persoonlijkheid van Tolstoj als mens en kunstenaar te doorgronden.

Tatjana Tolstoia

Aantekeningen bij een Portret van Lev Tolstoj door Tatjana Tolstoja

  • Er bestaat een Nederlandse pagina wikipedia over de grote Russische schrijver.
  • Zoals bekend publiceerde Tatjana Tolstija haar herinneringen aan haar vader. In het Nederlands: Tatjana  Lvovna Tolstoja, Over mijn vader. Amsterdam: Signum Boeken, 1995. 86 pp. Vertaling Erik Mossel.