Hélène Nolthenius en Italie De Italiaanse vertalingen

Hélène Nolthenius en Italië

Hélène Nolthenius werd geboren in 1940 in Amsterdam en stierf er in het jaar 2000. Italië speelt in een wezenlijke rol zowel in haar wetenschappelijke werk als in haar romans. Deze pagina over Hélène Nolthenius en Italie geeft daarover enige summiere informatie.

Gregoriaans

Ook nadat zij in 1977, een jaar na haar emeritaat, met haar man naar Cavriglia in Toscane was verhuisd, bleef de studie van de middeleeuwse muziek haar bezighouden. Dit leidde in 1981 tot de publicatie van het hoogtepunt in haar musicologische werk: Muziek tussen hemel en aarde. De wereld van het Gregoriaans. Zij schreef het omdat ze zoveel van het gregoriaans hield. Ze pas ergens over kon schrijven als ze een persoonlijke bezieling ten aanzien van het onderwerp voelde. Toch is – evenals in haar andere cultuurhistorische werken – ook in de muziekstudies van Nolthenius een verandering waarneembaar. Haar aanvankelijk romantische inzet heeft meer en meer plaats gemaakt voor kritische distantie.

In 1981 keerden Nolthenius en haar man uit heimwee terug naar Nederland. In hun Amsterdamse bovenwoning moesten voortaan de stekjes van de bouganville uit hun Toscaanse tuin de herinnering aan Italië levend houden. ‘Ik hou er veel van, maar ik hoor er niet’, stelde Nolthenius in gesprek met Antoine Bodar vast. Het was een uitspraak over Italië die zij onmiddellijk doortrok naar haar houding ten aanzien van de katholieke kerk. Naarmate zij meer inzicht had gekregen in de ontstaansgeschiedenis van de bijbel, ging ‘de hele zaak’ barsten vertonen, hoe erg zij dat ook vond. In hetzelfde interview uit 1988 zei ze zichzelf nog slechts als ‘katholiek non-croyant’ te beschouwen.

De biografie Franciscus van Assisi

In 1988 verscheen Een man uit het dal van Spoleto, Nolthenius’ evocatie van het leven van Franciscus van Assisi. Het Hélène Nolthenius en Italie De Italiaanse vertalingenboek getuigt van een levenslange fascinatie. In een poging hem te demythologiseren en te achterhalen wie hij echt is geweest, zoekt zij haar heil bij de waarnemingen van Franciscus’ tijdgenoten, de contemporaine kroniekschrijvers en de ooggetuigen. De heilige werd mens, maar desondanks bleef Franciscus zijn ‘onweerstaanbaarheid’ behouden. Een man uit het dal van Spoleto werd in 1992 bekroond met de Henriëtte de Beaufortprijs voor de biografie.

Vertalingen

  • Un uomo dalla valle di Spoleto. Francesco tra i suoi contemporanei, Messaggero, Padova, 1991.

Aantekeningen bij Hélène Nolthenius en Italie

  • Zie voor de gemeente Cavriglia in Toscane de wikipedia pagina in het Italiaans.
  • Voor een biografische schets zie de pagina van het Huygens Instituut.

 

Marga Minco Italiaanse vertalingen van haar romans

Deze pagina ‘Marga Minco Italiaanse vertalingen’ beoogt informatie te verschaffen over wat er van haar werk in de loop de jaren in Italië beschikbaar is gekomen.

Het eerste boek dat verscheen was de De val. Dat was in 1992. Het duurde acht jaar voor Het bittere kruid zou volgen bij uitgeverij La Giuntina, gevestigd in Florence. Na twee jaar zag de vertaling van Een leeg huis het licht. Die van Nagelaten dagen kwam vijf jaar erna. Alle drie bij dezelfde uitgever.

Geen van de vier vertalingen heeft een voor- of nawoord. Er is over de schrijfster geen Italiaanse wikipedia pagina. Haar naam wordt slechts  genoemd in het lemma ‘Paesi Bassi’ in de Enciclopedia Italiana. De conclusie lijkt onvermijdelijk: de informatie over haar is in Italië vrij schaars.

Italiaanse boekbesprekingen

  • Op de website van uitgeverij La Giuntina is een link beschikbaar naar een bespreking van Claudio Vercelli van Una casa vuota, Het lege huis. De bespreking verscheen in het weekblad Sjalom. Vercelli is een gevestigd historicus, journalist en publicist. Zijn thema’s zijn de Shoah, rechts-extremisme en het Midden-Oosten conflict.
  • Op de site Il lettore snob staat een post geschreven naar aanleiding van Minco’s  honderdste verjaardag en gewijd aan La caduta, De val.

Ik citeer een passage uit de bespreking van Claudio Vercelli:

Het is […] geen roman over onmogelijke ‘verzoeningen’, maar het verslag van een langzame en moeizame heropvoeding: affectief, moreel en cognitief. Om die te voltooien, dient men de wonden en scheidingen opgedaan in het verleden te helen. Dit verleden is echter zo recent en zo sterk is dat toch altijd en onvermijdelijk “aanwezig” is.

Het sleutelwoord in Minco’s roman is ‘waardigheid’, dat hand in hand gaat met ‘identiteit’. Dit zijn twee termen die, om tot rijping te komen, een herovering op de tijd en de ruimte vereisen. Ze kunnen niet worden gereduceerd tot de dimensie van ervaringen uit het verleden. En het is natuurlijk geen toeval dat de pagina’s van Een leeg huis worden bevolkt door een groot aantal objecten. Door het feit dat ze bestaan ​​en op de meest geschikte manier worden gebruikt, lijken ze hun bestaan te willen bevestigen. Ze  uit zijn op het herstel van de orde der dingen. Die orde was verstoord door het nazi-geweld.

Marga Minco Italiaanse vertalingen van haar romans
Vertaling van De val

Marga Minco Italiaanse vertalingen

  1. La caduta, Guanda, Parma, 1992. Vertaling Laura Pignatti. Oorspr. De val, 1982.
  2. Erbe amare, La Giuntina, Firenze, 2000. 20182 . Vertaling Giancarlo Errico. Oorspr. Het bittere kruid, 1957.
  3. Una casa vuota, La Giuntina, Firenze, 2002. Vertaling Giancarlo Errico. Oorspr. Een leeg huis, 1966.
  4. Giorni alle spalle, La Giuntina, Firenze, 2007. Vertaling Marco Prandoni. Oorspr. Nagelaten dagen, 1997.

De uitgeverij La Giuntina bestaat sinds 1909 en beheert een fonds (ruim 800 titels) op het gebied van de Joodse Traditie en Religie.

Aantekeningen bij Marga Minco Italiaanse vertalingen

  • Voor andere Nederlandstalige auteurs zie hier.
  • Wikipedia Nederlands. Er is geen Italiaanse pagina.
  • Bovendien geeft de website van de Digitale Bibliotheek Nederland interessante informatie.

 

Vertalingen Gerrit Van Oord Een overzicht

In onderstaand overzicht ‘Vertalingen Gerrit Van Oord’ de gepubliceerde vertalingen. De laatste verschijnt bovenaan de lijst.

  1.  Anna Foa, Vandaag regeert de zwarte ziel van Israël. In De Vrijdagavond. Online Joods Magazine. Amsterdam, 29 oktober 2024. Deze link. De tekst is een vertaling van een interview met de historica Anna Foa dat verscheen in het Italiaanse dagblad L’Unità naar aanleiding van haar boek Il suicidio di Israele. Bari: Laterza. 2024.
  2. Arianna Rotondo, “‘Ik ben nu ziek, ik kan er niets aan doen’: Ziekte, dood en verzet bij Etty Hillesum”. In Etty Hillesum over God en lot. Cahiers Etty Hillesum, Deel 3. Antwerpen: Gompel&Svacina, 2023, 121-137. Vertaling van Arianna Rotondo, «Sono ammalata, non ci posso far niente»: malattia, morte e resistenza.
  3. “De poezenkrant”. Vertaling van het gedicht “Il giornale dei Gatti” van Gianno Rodari. Afgedrukt in De Poezenkrant, n° 68, april 2021, p.  5.
  4. Menno ter Braak, Il nazionalsocialismo come dottrina del rancore, Edizione italiana a cura di Gerrit van Oord. Apeiron Editori, Sant’Oreste, 2019.
  5. Johan Huizinga, Scritti autobiografici. La mia via alla storia & Preghiere. A cura di Anton van der Lem. Edizione italiana a cura di Gerrit van Oord. Apeiron Editori, Sant’Oreste, 2018.
  6. Giacoma Limentani, “De taal van het lichaam”, [Etty Hillesum Studies 10], in: Etty Hillesum en de contouren van haar tijd. [Etty Hillesum Studies 10]. Oud Turnhout: Gompel en Svacina, 2018, 157-165.
  7. Laura Fasani, “Twee vrouwen in opstand. Etty Hillesum en Simone Weil”, in Etty Hillesum en de contouren van haar tijd. [Etty Hillesum Studies 10] Oud Turnhout: Gompel en Svacina, 2018, 137-151.
  8. Giancarlo Gaeta, “De vorm van het ik en het scheppend verlangen”, in: Etty Hillesum en het pad naar de zelfverwerkelijking. [Etty Hillesum Studies 9] Garant: Antwerpen-Apeldoorn, 2017, 173-182.
  9. Valerio Sailis, Het Colosseum: Het verhaal van een gladiator. Apeiron Editori, Sant’Oreste 2016.
  10. Klaas A.D. Smelik, Odio e inimicizia in Etty Hillesum. Edizione italiana a cura di Gerrit van Oord.  Apeiron Editori, Sant’Oreste 2015.
  11. Klaas A.D. Smelik, Il concetto di Dio in Etty Hillesum. Edizione italiana a cura di Gerrit van Oord. Apeiron Editori, Sant’Oreste 2014.
  12. Maria Gabriella Nocita, “Etty Hillesum en Primo Levi tussen de verdronkenen en de geredden: Ervaringen van innerlijke vrijheid”, in: Etty Hillesum weer thuis in Middelburg, [Etty Hillesum Studies 7] Garant: Antwerpen-Apeldoorn, 2014.
  13. Isabella Adinolfi, “De naam van God in het werk van Etty Hillesum: De stilte en het woord”, in Etty Hillesum 1914-2014. [Etty Hillesum Studies 6], Antwerpen-Apeldoorn, Garant, 2013, 75-92.
  14. Denise de Costa, “Un arancione vivace e un rosso scuro. Come una tesi di dottorato olandese su Etty Hillesum fu colorata dalla filosofia francese.” In: Etty Hillesum. Studi sulla vita, 24-34.
  15. Alexandra Nagel, “Spier cercò conforto nella Bibbia ed Etty Hillesum lo seguì.” In: Etty Hillesum. Studi sulla vita, 58-73.
  16. Piet Schrijvers, “I contesti ebraici di Etty Hillesum.” In: Etty Hillesum. Studi sulla vita, 94-106.
  17. Klaas A.D. Smelik, “La scelta di Etty Hillesum.” In: Etty Hillesum. Studi sulla vita, 107-120.
  18. Klaas A.D. Smelik, “Oltre l’immagine del nemico.” In: Etty Hillesum. Studi sulla vita, 121-127.
  19. Ellen Vandewalle, “L’influenza del Dostoevskij di André Suarez sui diari di Etty Hillesum.” In: Etty Hillesum. Studi sulla vita, 128-148.
  20. Yukito Yokohata, “La popolarità di Etty Hillesum in Giappone.” In: Etty Hillesum. Studi sulla vita, 168-184.
  21. Marta Perrini, “Parallellen tussen Etty Hillesum en Sophie Scholl”, in: Etty Hillesum in perspectief. [Etty Hillesum Studies 4] Gent: Academia Press, 2012, 15-32. Tit. orig.: Etty Hillesum e Sophie Scholl itinerari paralleli.
  22. Eugenia Equini Schneider, Efeze en Pargamon. Rome: Vision, 2010.
  23. Ria van den Brandt, Etty Hillesum: amicizia, ammirazione e mistica, Apeiron Editori, 2010. Capitolo II tradotto da Claudia di Palermo.
  24. Etty Hillesum, “Lettere inedite”, in: Con Etty Hillesum. Quaderno di informazione e ricerca 1, Apeiron Editori, Sant’Oreste 2009, 9-18
  25. Romolo Augusto Staccioli, Rome toen en nu. Rome: Vision, 2008.
  26. Abel J. Herzberg, Amor fati. Sette saggi su Bergen Belsen. Sant’Oreste: Apeiron Editori, 2004.
  27. Harry Ruhé, MULTIPLES, et cetera. Amsterdam: Tuja Books, 1991. [English translation by Gerrit Van Oord and Chrisopher Nelson.]
  28. Chiara Passanti, “Bij het vertalen van ‘Het verstoorde leven'”, in Men zou een pleister op vele wonden willen zijn. Reacties op de dagboeken en brieven van Etty Hillesum. Uitgeverij Balans, Amsterdam 1989, 156-159. [Orig. Tradurre Etty Hillesum, in: L’Esperienza dell’Altro. Studi su Etty Hillesum. Sant’Oreste: Apeiron Editori, 1990, 89-92.]

Aantekeningen bij Vertalingen Gerrit Van Oord

  • Mijn vertaalwerk elders op deze website heb ik niet in de Vertalingen Gerrit Van Oordbovenstaande lijst opgenomen.

 

 

Gerrit Van Oord Boeken

Overzicht ‘Gerrit Van Oord Boeken’ gepubliceerd als redacteur / editor of als co-editor. Laatst gepubliceerde titel bovenaan.

  1. Reading Etty Hillesum in Context: Writings, Life, and Influences of a Visionary Author. Edited by Klaas A.D. Smelik, Gerrit Van Oord and Jurjen Wiersma. Amsterdam: Amsterdam University Press, 2018. More information.
  2. Etty Hillesum. Studi sulla vita e l’opera. (Con Etty Hillesum 2). A cura di Gerrit Van Oord. Apeiron Editori, Sant’Oreste 2012.
  3. Ria van den Brandt, Etty Hillesum: amicizia, ammirazione e mistica. A cura di Gerrit Van Oord. Apeiron Editori, 2010.
  4. Con Etty Hillesum. Quaderno di informazione e ricerca 1. (Con Etty Hillesum 1). Apeiron Editori, Sant’Oreste 2009. Con Fulvio C. Manara.
  5. Diario 1941-1943. Un mondo ‘altro’ è possibile. Apeiron Editori, Sant’Oreste 2002. Con Maria Pia Mazziotti. Afbeelding omslag
  6. L’esperienza dell’Altro. Studi su Etty Hillesum. A cura di Gerrit Van Oord. Apeiron Editori, Sant’Oreste 1990. [Atti dell’omonimo Convegno tenutasi presso l’Istituto Olandese di Roma, dicembre 1989.] Afbeelding omslag.

 

Aantekeningen bij Gerrit Van Oord Boeken